Maniler; kısa ve özlü deyişler olup Anadolu’da oldukça yay¬gındır. Genellikle anonimdir. Kahramanmaraş çevresinde maniler oldukça yaygındır. İl merkezi, ilçe ve köylerinde söylenen çok sayıda mani vardır. Rumeli’den Anadolu’ya göçler sırasında Ilıca’ya yerleşen göçmen kadınları, 6 Mayıs Hıdrellez gü¬nü eğlencelerinde maniler söylerler. Kadınlar tarafından yapılan eğlence¬lerde de söylenir. Ayrıca Hıdrellez günü dışında ülkemizin diğer bölgelerinde de bahar mevsiminde maniler söyleme geleneği vardır.
 
Mani söylemeye başlama¬dan önce, ortaya bir tas su konur. Kadınlar, genç kızlar tasın içine yüzük, toka vb. değerli şeyler atarlar. Tasın üstü de bir örtüyle kapatılır. Manici söyleyişine başlayınca da taşın içine atılan eşyalar teker teker bir çocuk tarafından çıkartılır. Tasın içerisinden çıkartılan eşya kime aitse söylenen mani onun talihini ifade eder. Yapılan işleme de “mentuvar” de¬nilir.