Araştırmacı, şair ve yazar Arif Bilgin, 1951 yılında Elbistan'da doğdu. İlk ve ortaokul öğrenimini Elbistan'da, liseyi Mersin'de, yüksek okulu Açık Öğretim Fakültesinde tamamladı. Çeşitli okullarda 33 yıl öğretmenlik ve yöneticilik görevinde bulunduktan sonra emekli oldu.

Araştırma, makale, deneme, hikâye ve şiirleri Mavera, Gül Çocuk, Dolunay, İkindiyazıları, İkinci Fecir gibi birçok sanat/edebiyat dergilerinde yayınlandı. Yerel gazetelerde köşe yazarlığı yaptı.

Özellikle Elbistan'ın tarihi, kültürü, sosyal hayatı ve edebiyatı üzerine yaptığı araştırmalarla önemli hizmetler yapan Arif Bilgin, hat sanatında da başarılı çalışmalarda bulundu.

Arif Bilgin'in Cumhuriyetin 70. Yılında Elbistan (Müşterek -1993-1994), Üç Gül Düştü Gönlümüzden- Çocuk Şiirleri (Müşterek-1997), Ne Ararsan Kendinde Ara (Aşık Mahrůmî'nin şiirleri- 2000), Gül Dağları (S. Ahmet Kutuzman'ın şiirleri- 2002), Terk Eden Elbistan-1 (2005), Elbistanca - Sözlük - Örnekleriyle Elbistan Ağzı: (2006). Terk Eden Elbistan-2 (2007), Terk Eden Elbistan-3 (2007). Namluya Şiir Sürdüler (2008), Kör Edilen Serçeler -Hikayeler- (2008) adlı eserleri vardır.

BİN AH İLE

-I-

Günlerden geceleri

Ayırmaya bir dem kaldı

Elde geçmiş zamandan

Kaskatı elem kaldı

O'nu donandı

O'nunla geldi hayat

İnkâra kucak açmış

Bir "sürgün âlem" kaldı

Böldük bine, çarptık taşa

Ve hep çıkarttık gönüllerden

Sevgiyi ki, Allah'a

Geride bir cim kaldı

Unutup geçen vakti

Kör bir kuyuya doldurup

Tarih için ibrete râm

Suça kanmış dedem kaldı

Ayırdık gülü renginden

Dikeni vitrinledik saksıda

Mahkûm zincirine topuz

Bir çürük çiğdem kaldı

-II-

Her can unuttu kendini

Tüketti çağın sokaklarında

Hakk'a söyleyecek bir

Açılmamış kalem kaldı

Demirler bile zikre dalmış

Delinir cezbesinden

Körkütük oyuna tutkun

Et mi et... sinem kaldı

Okunsa da kim uyar

Secdeye dâvet ezana

Beş vakitte cemaat

Minarede alem kadı

-Ⅲ-

Engel çıkarsa da yönler

Gariplerin gönlüne sığmış

Önde (Elif) sonda (ha)

Ortada iki (låm) kaldı.