Adem Konan, 1961 yılında Afşin'in Bakraç köyünde doğdu. İlkokulu Afşin'de, ortaokulu Elbistan'da ve liseyi Kahramanmaraş'ta bitirdi. Gazi Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesinden mezun oldu ve aynı yıl öğretmenliğe başladı. 2012 yılında emekli oldu.

Töre, Türk Yurdu, Dolunay, Gündönümü, Kanat, A'raf, Uzun Sokak, Mina, Son Duvar, Türk Edebiyatı, Kardeş Kalemler ve Kurgan Edebiyat dergilerinde yazı ve şiirleri yayınlandı. Sonduvar, Kanat, A'raf ve Gündönümü dergilerinin yönetiminde bulundu.

1986 yılında Türk Ocakları idari amirliği ve 1997 yılında Türkiye Yazarlar Birliği yönetim kurulu üyeliği yaptı. 1986'da Tercüman gazetesinin şiir yarışmasında mansiyon, 1989 yılında Yeni Düşünce gazetesinin şiir yarışmasında ikincilik, 1992'de Türkiye Diyanet Vakfı tarafından düzenlenen Münâcât Yarışması'nda üçüncülük, 1993 yılında Irmağın Yakarışı isimli şiir kitabıyla Öğretmenler Arası Kitap Yarışması Şiir Dalı'nda birincilik, 1995'te yapılan TSE marş yarışmasında üçüncülük ödülleri bulunmaktadır.

Irmağın Yakarışı ve Doç. Dr. Hüseyin Özbay'la birlikte hazırladığı Türk Şiir Güldestesi adında iki kitabı bulunmaktadır. Bazı şiirlerinde Dedekurt mahlasını kullanmaktadır.

TÜRK'ÜN DİLEĞİ

Dilek ak bir kartal göğe süzülen

Başımıza konduğunu göreydim

Yiğitliktir alnımıza yazılan

İçimize doğduğunu göreydim

Mızrağımın ucu göğü çizeydi

Atımın nalları taşlar ezeydi

Düşman, korkusundan düşkün gezeydi

Hayretinden donduğunu göreydim

Alnı parıl parıl erkeğin, kızın

Bileydim gür sesi yarınımızın...

Türk aşkından gökte nice yıldızın

Yanıp yanıp söndüğünü göreydim

Kaçmayaydım pençesinden mihnetin

Yüz süreydim dergâhına Ahmet'in (S.A.V.)

Kapalı göklerden ulu rahmetin

Kucak kucak indiğini göreydim.

Kadife bedenli, çelik özlünün

Güldüğün' göreydim o gök gözlünün

Häinin, korkağın, ikiyüzlünün

Köşe-bucak sindiğini göreydim.

Göreydim sonunu aldanışların

Gökleri tutaydı yakarışlarım

Şimdi solgun duran er bakışların

Işıl ışıl yandığını göreydim..

Ey Türk! Yazmadıkça bir ulu destan

Arınmaz yeryüzü bu kirden-pastan.

Ceyhan'dan, Göygöl'den, Kür'den-Aras'tan

İçip içip kandığını göreydim..

Şimdi hål bu değil, benimki murat;

Gönlümde bir dilek, elimde berat.

Yol vereydi Hazar, Dicle ve Fırat

Kimlere Türk dendiğini göreydim.

Dedekurt'um fazla düşün noksan yaz

Derdim bin bir amma sen gel doksan yaz

"Şimdi kötü tålih yerle yeksan!" yaz..

N'ola bir gün döndüğünü göreydim!...