KAHRAMANMARAŞ YÖRESİNDE KULLANILAN MAHALLÎ KELİMELER

 

ġa:nı

:

Kağnı.

ġa:ile

:

Sıkıntı dert.

ġa:nı

:

Kağnı.

ġa:til

:

Katil.

gaari

:

Gayri.

gab

:

Mutfak eşyası, kap.

“Kör olası kötü kuyu

Alamamış bir gab suyu

Bu ay da zemheri ayı

Çok üşürsün Zekiye gelin”

(Mehmet Temiz, Yüksek Lisans Tezi, Andırın Ağıtları, Kuyuya Düşüp Ölen Zekiye’nin Ağıdı, Kaynak Kişi: Fatma Temiz)

ġaba

:

Halaya başlamak için ağır ağır ilerleyen bir tür oyun, bir işe razı olmamak.

ġaba ġuşluk

:

Sabah saat dokuz-on sırası, öğleye yaklaşık iki saat kala.

“Sırtında da yeşil içlik

Bedeni de dar geliyor

Yekinsene babam oğlu

İşde oldu gaba guşluk”

(Ali Karaosmanoğlu, Toroslar’da Ağıtlar, Tirşik Yay. No:1, İstanbul 2008)

ġabaca görmek

:

Uygun görmemek.

ġaba:ğaç

:

Büyük, ulu meşe ağacına veya buna benzer ağaçlara verilen isim.

ġabag

:

Kabak, başı açık.

“Yaldızlı filcan içinde

Eşe nere gedik tabak

Mevlâ’m bir evlat vermedi

Sekoluca başı gabag”

(Ali Karaosmanoğlu, Toroslar’da Ağıtlar, Tirşik Yay. No:1, İstanbul 2008)

 

 
 Devamı
 
 Devamı - 2